استعدادهای باطنی زنان با تبرج و ظاهر آرایی مخفی میماند
تاریخ انتشار: ۱۷ شهریور ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۰۵۳۳۸۱
کارشناس مسائل خانواده میگوید اگر زنان تلاش کنند با ظاهر و جسمشان به جلب توجه برسند، مسلماً استعدادهای باطنیشان دفن میماند.
قدس آنلاین، برنامه این هفته «چراغ» با حضور فاطمه منتظری، محقق و پژوهشگر حوزه خانواده برگزار شد. وی مترجم تعداد زیادی از مقالات و کتب علمی اسلامی از زبان آلمانی به فارسی و مشاور و مبلّغ خانواده، دکترای تکنولوژی آموزشی و دارای مدرک BBA مدیریت اجرایی است که به موضوع «نقش پوشش و رفتارهای عفیفانه در میزان احترام به ارزشهای درونی زنان» پرداخت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی در این برنامه با اشاره به پژوهشهای متعددی که در حوزه خانواده و زنان دارد، گفت: تحقیقات علمی و پزشکی روز نشان داده میدهد که زنان ذاتاً دنبال کشف شدن هستند و دوست دارند کسی باشد که آنها را کشف کند. کشف با درونیات کار دارد نه با ظاهر انسان؛ پس طبیعتاً حقایقی، استعدادهایی، قابلیتهایی در درون خانمها وجود دارد که دوست دارند دیده شوند. باز هم همین تحقیقات نشان میدهد که اگر زنان با ظاهرشان سنجیده شوند، مسلماً استعدادها و قابلیتهای فرد دفنشده و قربانی میشود.
منتظری با اشاره به اینکه زنان صاحب دو استعداد یعنی دلفریبی و دلربایی هستند که در آنها جنبه ذاتی دارد، گفت: این استعداد را خدا برای بهره بردن داده است، اما مدیریت بهرهبری مهمترین نکته است. اگر زنان تلاش کنند با ظاهر و جسمشان به جلب توجه برسند، مسلماً استعدادهای باطنیشان دفن میماند و جایی برای کشف باقی نمیماند، چرا که در این صورت اصولاً دنبال هدف سهلالوصولتر و زود بازدهتری هستند. اگر زنان تنشان را برای دیگران هدف قرار دهند، طبیعتاً آنها هم تلاش نمیکنند به باطنیات آن زن راه پیدا کنند.
این پژوهشگر حوزه خانواده یکی از بزرگترین ثمرات انقلاب اسلامی را بازتعریف شخصیت متعالی زن در جهان معرفی کرد و گفت: اینکه زن رکنی از اجتماع است و حق حضور و ظهور در اجتماع را دارد و باید داشته باشد، اما در عین حال باید راهی امنتر را برای این ظهور و حضور به او معرفی کرد، راهی که او را اقناع معنوی کند، و اینکه آگاه شود اگر تنش ابزار قرار بگیرد، مثل آن چیزی که در دنیا شایع است یا قبل از انقلاب شایع بود - او ابزاری جنسی خواهد بود و نیز تبدیل به یکی از جلوههای تبلیغاتی میشود. اینجا دیگر کسی دنبال شخصیت باطنی او نخواهد بود، یا به تعبیری بگوییم جنسیت زن، مانع بروز شخصیت او خواهد شد.
وی خاطر نشان کرد: هیچکس با این مسأله که زنان شکل آراسته و لباس آراستهای داشته باشند، مخالفتی ندارد. طبیعی است که ما الان در قرنی هم زندگی میکنیم که همه آراستگی را خوب میشناسند و میدانند در هر محیطی متناسب با آن باید ظاهر بشوند، اما آرایشکردن یعنی بیشتر به چشم آمدن. دو مفهوم داریم؛ یکی به نام چشمنوازی و دیگری چشمگیری. آرایش، چشمگیر شدن است. خب من از چه راهی میخواهم چشمگیر شوم؟ از راه شخصیتم، یا از راه جنسیتم چشمگیر بشوم؟ این مسئله اشاره به همان مدیریت استعدادهاست که اشاره داشتیم. وقتی من با جنسیتم بخواهم به نتیجه برسم، شاید سرگرمکننده باشم، شاید به عنوان یک ابزار برای بعضیها باشم و یا برای صرف وقتشان و یا اوقات فراغتشان به حساب بیایم. اما بعد از آن چطور؟ این امر فقط مدت محدودی دوام خواهد داشت؛ زیرا انسان، ساز و کار تفکرش این است که تنوع را دوست دارد و خصوصاً در آقایان، به خاطر ترشح خاص هورمون دوپامین در مغزشان، این تنوعطلبی پررنگتر است تا بین بانوان.
این کارشناس و مشاور حوزه خانواده در بخش دیگری از سخنانش اشاره کرد: کاهلی و عدم توجه خانوادهها نسبت به تربیت دختران و پسران خصوصاً از اوایل دوران کودکی، سبب میشود که در بزرگسالی کار برای فرزند نوجوان و جوان ما سخت شود. باید از همان ابتدای تولد تربیت را شروع کنیمتا مزه و لذت این احترام را به دختران و پسران بابت احترام گذاشتن بچشانیم و آموزش بدهیم؛ مثلاً فرض بگیرید والدین لذت یک غذای خوشمزه را گاهی به اجبار به بچه میچشانند، بچه میگوید دوست ندارم، نمیخواهم بخورم، میگوید تو بخور، تو یک لقمه بخور، دقت میکنید؟ ما آنجا همّ و غمّ از خودمان نشان میدهیم.
انتهای پیام/
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: استعداد کارشناس مسائل خانواده حوزه خانواده اگر زنان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۰۵۳۳۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
یادداشت مهرداد خدیر / این مرد طراح لایحه عفاف و حجاب است /او در چه سمتهایی مشغول به کار بوده است؟ /آن اقبالی این اقبالی نیست!
خیلیها دوست دارند بدانند لایحۀ حجاب و عفاف را کی نوشته که این قدر شورای نگهبان به آن ایراد شرعی و قانونی میگیرد؟ روشن است که یک روحانی و فقیه آشنا با شرع آن را ننوشته و گرنه این همه مشکل شرعی نداشت و آقای حسین شریعتمداریِ کیهان را هم به این نتیجه نمیرساند که قانون (لایحه نهایی نشده) را بگذارید کنار و با همین طرح نور (گشت ارشاد - ۲ نیروی انتظامی) جلو بروید. فرمانده کل فراجا هم از حرکت بیدرنگ به جانب «عفت اسلامی» سخن گفته و به قانون خاصی استناد نمیشود. آنچه یک نماینده مجلس هم هر از گاهی میگوید پیشنهادهای محدود کننده اوست و هنوز تصویب و نهایی نشده.
به گزارش صدای ایران از عصرایران، اما این لایحه را کی نوشته؟ یک فقیه؟ نه! یک خانم؟ نه! چهرۀ اصلی این لایحه آقایی است به نام ابوالفضل اقبالی که سال ۸۸ و در گرماگرم التهابات انتخابات لیسانس علوم اجتماعی خود را از دانشگاه علامۀ طباطبایی گرفت و ۸ سال بعد موفق شد در رشتۀ مطالعات زنان فوق لیسانس خود را از دانشگاه غیر دولتی خوارزمی دریافت کند.
از گشت ارشاد تا چادر المیرا، زنان در دنیای وارونه، ساخت اجتماعی طلاق توافقی...
نگاهی به مشاغل او بعد از دریافت مدرک و حتی حین دانشجویی نیز نشان میدهد در جامعه به مفهوم عام آن کار و زندگی نکرده بلکه در نهادهای مختلف حکومتی و نه حتی دستگاههای اجرایی دولتی (دستکم تا پیش از روی کار آمدن دولت ابراهیم رییسی) مشغول بوده است: معاون رصد و پایش موسسه بینا وابسته به سازمان تبلیغات، مدیر روابط عمومی ستاد امر به معروف و نهی از منکر، کارشناس کودک و نوجوان سازمان رسانهای اوج، دبیر کارگروه زنان در مؤسسۀ اشراق وابسته به بنیاد خاتمالاوصیا و سرانجام در دولت آقای رییسی وارد دولت میشود (ستاد حجاب و عفاف وزارت کشور).
چون در برخی گفتگوها از او به عنوان «آقای دکتر» یاد میشود بررسیها حاکی از آن است در دانشگاه علوم تحقیقات دانشگاه آزاد وارد تحصیل در مقطع دکتری جامعه شناسی شده، اما ادامه نداده و گویا به تازگی در دانشگاه تهران از سر گرفته است.
ویژگی آقای اقبالی این است که مانند امامان جمعه به شرع استناد نمیکند (هر چند آقای علمالهدی مشهد هم به تازگی از شاهنامه گفت و این شعر را خواند: "منیژه منم، دُختِ افراسیاب/ برهنه ندیده تنم آفتاب" و تفاخر دختر افراسیاب به بیژن درباره جایگاه طبقاتی خود را بیتوجه به ابیات قبل درباره شادنوشی این دو را به حساب الگوی حجاب و پوشش گذاشت!) یا به قانون. چون قانون را خودش نوشته و در گیر و دار رفع اشکالات شرعی است. از این رو تعابیر خاص خود را به کار میبرد کما این که به تازگی در برنامه تلویزیونی «بدون گارد» گفت:
«تحمل مخالف، رفتار اخلاقی است، اما بیحجابی مزاحمت برای ماست و تحمل مزاحم رفتاری انفعالی است». تعابیری که ما به ازای شرعی و قانونی ندارد.
پیشتر در مناظره با دکتر احمد بخارایی - جامعه شناس- هم وقتی مجری پرسید: "با توجه به این که برای سلبریتیها جریمههای بیشتر تعیین کرده اید آیا نباید نگران بود این رفتارها به مهاجرت بینجامد؟ " او پاسخ داد: جریمههای آنان را بیشتر تعیین کردیم، چون رفتارشان تبعیت اجتماعی دارد ولی اگر هم به مهاجرت بینجامد، خوب بینجامد!
منتها بلافاصله اضافه کرد: البته قدم هنرمندان روی چشم ما! انگار او میزبان و مالک است و دیگران قرار است وارد قلمرو او شوند. در فضای مجازی هم در واکنش گفته شد: قدمتان روی چشم برای فردی بیرونی به کار میرود. یک ایرانی متولد ۱۳۶۲ که نماینده اقلیت جامعه است (به گواه انتخابات ۱۴۰۰ و ۱۴۰۲) نمیتواند به ایرانیان دیگر بگوید قدمتان روی چشم! چون این خاک که متعلق به اوی تنها نیست! بحث انگیزترین سخن او، اما باز در همان مناظره با دکتر احمد بخارایی بود که در آن گفت:
بی حجابی جلوی حرص و ولع را میگیرد در حالی که هر چه افراد حریصتر و گرمتر و پرقدرتتر و ولع بیشتری داشته باشند برای تشکیل خانواده مصممتر میشوند و اگر در غرب خانوادهها واقعی نیست به خاطر این است که ولع ندارند و بعد از آن آماری ارایه داد.
هنگامی که مجری گفت، چون این آمارها را مراکز رسمی و حکومتی منتشر میکنند برخی در آنها تشکیک میکنند او این گونه پاسخ داد: آمارگیران پژوهشگاه فرهنگ و ارتباطات ظاهری کاملا مردمی دارند. با یک من ریش و انگشتر و یقه آخوندی که آمار نمیگیرند.
این که یک آقا و همکاران غالبا مرد او و نه خانمها متولی طراحی و دفاع از لایحه حجاب هستند و تحصیلات فرد هم نه در فقه و حقوق که در زمینه علوم اجتماعی است ولی ماحصل صبغه مجازات دارد و ادبیاتی که به کار میگیرد مطلقا شبیه فقیهان و حتی واعظان یا حقوقدانان نیست در حالی که به شرع و قانون استناد میشود مورد توجه ناظران قرار گرفته و روشن شده بنای او بر دو اصل است: یکی این که حجاب کم یا بیحجابی حرص و ولع تشکیل خانواده و ارتباط مشروع را از بین میبرد و دوم این که «مزاحم ما هستند». [این «ما»را هم توضیح نداده مشخصا شامل چه کسانی میشود؟
همه مردم ایران که بار تامین نصف بودجه دولت را با پرداخت انواع مالیات بر عهده دارند یا تنها همفکران ایشان؟]با این اوصاف این سوال هم قابل طرح است که چرا آقای رییسی، ابوالفضل اقبالی را برای معاونت زنان و خانواده انتخاب نکرده با توجه به این که خانم خزعلی معاون کنونی بارها گفته اولویت خانمها باید خانه و خانواده باشد و طبعا این قاعده شامل خود خانم انسیه خزعلی هم میشود.
در تاریخ معاصر ایران یک ابوالفضل اقبالی دیگر هم البته داریم که ربطی به حجاب و زنان نداشت و ۱۶ سال قبل از تولد این ابوالفضل اقبالی درگذشته و او نماینده آستارا در دوره ۲۱ مجلس شورای ملی بود و مدتی قائم مقام دکتر حسین خطیبی در جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران.
آقای اقبالیِ مورد نظر این نوشته، اما جایی قائم مقام نبوده او مدیر عامل موسسه فرهنگی هنری بصیرت است.