عبور با احتیاط از روابط مخفی مردان و زنان
تاریخ انتشار: ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۸۱۴۱۷۹
یادداشت- مجتبی احمدی دبیر سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا: پرداختن به هنجار ها و ناهنجاری های اجتماعی که برخی از آن ها حاوی آسیب های جبران ناپذیری در جامعه،خانواده و... است باید توسط مسئولین و سیاست گذاران فرهنگی با جسارت و بدون رو دربایستی مطرح شود.
اصولا تلویزیون یا هر رسانه ی موثر در تولید آثار نمایشی جدا از مسئولیت سرگرمی سازی و پر کردن اوقات فراغت نیاز است تا بتوانند نقش به جایی در اطلاع رسانی، یادآوری، گره گشایی و پرداختن به موضوعاتی داشته باشند که مخاطب با دیدن آن به یک روشنایی و تفکر برسد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
شاید یکی ازفاکتور های مهم و قابل توجه سریال سازی در همه جای دنیا جدا از توانمندی های تکنیک و ساختار جسارت در پرداختن به موضوعات ، تابو ها و خط قرمز هایی است که اتفاقا در حیطه وظایف رسانه ای مانند رسانه ملی می باشد چرا که این رسانه با حجم بالای مخاطب در شرایط رایگان در اختیار تمام مردم کشور می باشد و عملا کاربردی انکار ناپذیر برای تغییر و شناخت خواهد داشت.
آسیب پذیر شدن یک جامعه گاهی محصول تابو کردن هنجار هاست و تابو شکنی و عبور از مرزهایی که شاید یک روز با قیچی سانسور تار و مار می شد فرصتی است تا در وجوه مختلف زندگی اجتماعی کمک حال مخاطب باشد و بدیهی است که آثار مختلف در گونه های متفاوت (کمدی یا جدی) خط مشی میزان ارزش گذاری آموزشی و فرهنگ سازی رسانه را در تقابل با جایگاه سرگرمی سازی آثار بالا می برد.
سریال «یاور» به کارگردانی سعید سلطانی به لحاظ سبک روایت قصه، جذابیت های بصری در کارگردانی و حتی خط و ربط داستان دارای نقاط ضعف و قوتی است که می توان از زوایای مختلف آن را بررسی کرد اما جسارت سعید مطلبی به عنوان نویسنده ای فرهیخته، فکور، با کارنامه ای سرد و گرم کشیده را نمی توان در نگارش سریال «یاور» نادیده گرفت.
او اگرچه در پرداختن به موضوع خاص سریالش در بحث گروه سنی جوان و نوجوان جامعه می توانست کمی به منطق و واقعیت نزدیک شود و از گزاره های نمایشی اش فاصله بگیرد اما بی تردید در پرداختن به واقعیت های امروز جامعه در روابط والدین با سرفصل هایی مانند احترام، برقراری دیالوگ در خانواده و معضلاتی مانند فاصله گرفتن مردان از خانه با دلایل منطقی و غیر منطقی بسیار موفق و حداقل در محتوا سازی سر بال عمل کرده است.
سریال «یاور» استارت ایده آلی نداشت، در بخشی از لحظات شاهد بازی های تصنعی هستیم که حتی با دیگر آثار سعید سلطانی در تلویزیون و با حساسیت و وسواسی که از او سراغ داریم قابل مقایسه نیست اما نمی توان نادیده گرفت سریال در پرداختن به آسیب های جدی و خانمان سوز این روز های جامعه به شدت بی مماشات و صاحب تفکر عمل کرده است در این سریال که مشخصا تلاش دارد انعکاسی از واقعیت باشد، نویسنده و کارگردان با رعایت اصول و چهارچوب تلویزیون به روابط مخفی موجود در جامعه اشاره کرده اند که تقریبا می توان گفت در سال های اخیر تلویزیون کم تر تا این حد موضوع را جدی و بی کم و کاست روایت کرده است.
شخصیت پریوش با بازی فقیهه سلطانی را می توان یکی از نقاط عطف سریال دانست چرا که بر خلاف انتخاب برخی از بازیگران که برای بعضی از نقش ها مناسب به نظر نمی رسند این بازیگر برای این نقش انتخابی درست است و سلطانی نیز برای ایفای این کاراکتر حرص دربیار سنگ تمام گذاشته است. نقش به اندازه کافی خاکستری است و بازیگر در کندوکاو کاراکتر به نقاطی مهم دست پیدا کرده است که در اجرا بسیار کمک حالش است.
شاید بتوان گفت سریال «یاور» بعد از عبور از لحظات عادی و معمولی اش و رسیدن به گره های پر چالش و ملتهب یک خانواده ی درگیر مانند تقابل یاور و جمال، رابطه جمال و پریوش پرده برداری نسرین از وجوه دیگر شخصیتش ، داستان عاشقانه ی بچه ها و حتی برخورد و رابطه پدری وفرزندی در نسل جدید و.... کم کم توانست به سلیقه ی تماشاگر نزدیک و نزدیک تر شود تا امروز صاحب یک سریال قابل بررسی باشیم باید دید داستان و رمقش تا کی گرم پیش می رود.
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: تلویزیون رسانه اوقات فراغت روشنایی رسانه ملی جامعه فرهنگ سازی والدین خانواده مردان بازی سریال فقیهه سلطانی پریوش مجتبی احمدی یاور هنجار ناهنجار
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۸۱۴۱۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
توهین در آزادی، فرصتی دوباره برای احیای حقوق زنان در ورزشگاهها
توهین یک مرد به خانمهای حاضر در ورزشگاه آزادی، فرصت اعتراض دوبارهای به مخالفان حضور زنان در استادیومها داده است.
به گزارش خبرورزشی، حواشی دیدار پرسپولیس و سپاهان کماکان ادامه دارد و بیش از همه حول توهینهای مردی میگذرد که سخنان او هیچ خریداری نداشت.
اما اگر از حکم کمیته انضباطی (ممنوعیت ۱۰ ساله برای ورود به ورزشگاهها) و اینکه چهقدر قابلیت اجرایی دارد بگذریم، موضوع از ابعاد دیگری نیز قابل بررسی است:
اول اینکه چرا صحبتهای یک تماشاگر پای دیگر تماشاگران و حاضران نوشته میشود؛ مگر در برخورد با راننده متخلف باید شرایط را برای دیگر رانندگان تنگ کرد یا جُرمِ ورزشکار خاطی را همه ورزشکاران گردن میگیرند که حالا برای این خطا و بیحرمتی، عدهای دوره افتادهاند که مسئله را با محوریت هوادار و تماشاگر و کلیت فوتبال بررسی کنند؟
دوم آنکه مگر حرمت و کرامت انسانی محدود به زنان است که بسیاری برای پیشبرد اهداف و دغدغههای خود، جایگاه زن را بهانه کردهاند و بهطور هماهنگ مسئله را از این زاویه بررسی میکنند؟ مگر توهین وابسته به جنس و نقش توهیندیده است که عدهای به اسم حمایت از زن و حراست از جایگاه او، جلو افتادهاند و تازه برای همین بهانه هم به فکر حذف زنان از استادیوم هستند؟ یعنی اگر بیحرمتیِ مشابهی بهجای زن، به گروه عظیم دیگری مثلن قشر کارگر اتفاق افتاده بود، دلواپسان ابتدا غم نان کارگر را به سینه میزدند و در مرحله چارهجویی، حذف کارگران از استادیوم را تجویز میکردند؟ هرچهقدر واکاوی اتفاق پیشآمده با محوریت «توهیندیده» عجیب است، جستوجوی راهحل در همین سمت ماجرا عجیبتر و چه بسا خندهدار به نظر میرسد! من خطا کنم و تو مجازات شوی در کدام عدالتخانهای تعریف شده؟
سوم و مهمترین، بررسی موضوع در بعد کلان و از زاویه فرهنگی و اجتماعی است؛ اینکه چرا مردی چنین افکار و ادبیاتی دارد، جدای آنکه از مسئولیت او در این بیحرمتی ذرهای نمیکاهد، برگرفته از فرهنگ مردسالار و زنستیزی است که متاسفانه کماکان در جامعه وجود دارد. البته که ارتقای فرهنگی در مسئله برابری زن و مرد، نه آسان است، نه در کوتاهمدت قابل انجام و نه موضوع این نوشتار، اما نقش ورزش، فوتبال و استادیومها در همین فقره قابل بررسی است؛ وقتی مردان در استادیوم سهم بیشتری دارند، جایگاه بهتری دارند و نزدیکتر مینشنیند، بدون حسابوکتابِ خاصی مشمول شرایط بهتری شدهاند که در ادامه همان تفکر جنس دوم(!) است.
هرچهقدر بدبینیمان نسبت به بهانه تازهمتولدشدهای به نام «مشکلات زیرساخت» را کاهش دهیم، باز هم میتوان در همین شرایط تفکیکِ جایگاه زنان، وضعیت برابر و بهتری برای آنان بهوجود آورد. اگر خانوادهها نمیتوانند کنار یکدیگر تماشاگر مسابقه موردعلاقهشان باشند، میتوان لااقل سهم یکسانی برای زن و مرد در نظر گرفت. اینکه از یک ورزشگاه مثلن ۵۰هزار نفری، ۴۸هزار بلیت را به مردان تخصیص دهیم و فقط ۲هزار بلیت برای خانمها آزاد کنیم و ایشان را در بدترین سکوها بنشانیم، جز اینکه ادعا کنیم مجوز حضور زنان را صادر کردهایم چه حاصلی داشته است؟
یادآور میشود استقبال پرتعدادتر مردان برای تماشای فوتبال حق بیشتری برای آنان ایجاد نمیکند. در وضعیت تفکیکشده فعلی، تصمیمگیرندگان باید با شمالی و جنوبی (یا شرقی و غربی) کردن استادیوم و ورودیها، مساوات را برای زنان در فرصت و حق انتخاب فراهم کنند تا هم برای تهیه بلیت با مشکلات عدیده کنونی مواجه نباشند و هم همانند مردان امکان انتخاب بلیت با توجه به جایگاه و فاصله از زمین داشته باشند.
و در پایان؛ این تاکیدِ یادداشت روزنامه کیهان که شرایط ورزشگاهها به گونهای است که بسیاری از خانوادهها نه خود به ورزشگاه میروند و نه اجازه حضور فرزندانشان را میدهند، نکته دقیقی است که چارهاش نه در حذف زنان یا گوشهنشینیِ آنها، که اقدام فوری جهت فراهم کردن فرصت برای همین خانوادههای علاقهمند مورداشاره کیهان است. اینکه میگویند مگر نگفتید ورود زنان جو ورزشگاه را بهتر میکند اما دیدید که نکرد و گفتیم که نمیکند، ماهیگرفتن از آب گلآلودی است که فدراسیون فوتبال با مدلی که برای حضور زنان در پیش گرفته مسبب آن است. فراموش نکنیم آنهایی که مدعی بودند حضور زنان میتواند موجب بهبود وضعیت فرهنگی استادیومها شود، سینما و شهربازی و بازار و دهها مثال دیگری را نشان میدادند که روش کنونی جانمایی زنان هیچ شباهتی به آن مثالها ندارد! البته که ورزشگاهها بهخاطر چنددهه مردانه بودن شرایط متفاوتی دارند، اما راه اصلاح، در استمرار این وضعیت یا تغییر معیوب آن نیست.
کانال عصر ایران در تلگرام